اصفهان / فلاورجان / قهدریجان
منبع اصلي تامين آب قهدريجان در قديم رودخانه زاينده‌رود بوده است كه آب اين رودخانه توسط نهرهاي كه در قديم مادي مي‌گفتند به طرف قهدريجان منتقل مي‌شده است.
نحوه تقسيم آب زاينده رود را منسوب به شيخ بهائي مي‌دانند و طبق طومار شيخ يهايي سهمي هم به قهدريجان اختصاص دارد.
بر طبق طومار شيخ بهايي كنترل آب زاينده رود از 15 خرداد شروع و تا آخر آبان ادامه دارد و در ساير روزهای سال استفاده از آب اين رودخانه آزاد است. بطور كلي از زاينده رود 154 مادي براي آبياري مزارع جدا گرديده است. 76 مادي از تونل كوهرنگ تا پل كله و 78 مادي از پل كله به سمت پايين رودخانه است.و فقط مادي هاي پايين دست پل كله شامل طومار شيخ بهايي مي‌شوند.
پر آب‌ترين مادي بين ماديهاي 78 گانه مادي گركن با دبي متوسط 98/2 مترمكعب در ثانيه مي‌باشد.
ماديهاي جاري در اطراف قهدريجان عبارتند از:
مادي اميرمحمود شاه:
اين مادي كه اصلي ترين منبع تامين آب اين شهر در بخش كشاورزي است. در سالهاي بعد از دوران صفويه و حكومت قاجار به علت حاكميت شاهزادگان قاجار بر مناطق حاصلخيز، ظل‌السلطان حاكم اصفهان مادي محمود شاه را بزرگتر مي‌كند به طوري كه بيشترين دبي را دارا شده که از سهم اين مادي در طومار شيخ بهايي بيشتر است.
جوي‌خاني:
اين نهر در زمان قاجار توسط خاندان مسعودي حفر شد، يكي از منابع آب قهدريجان در قديم بوده است. چون همزمان با ماديهاي ديگر نبوده است به جوي و در گويش محلي به « جوق‌خاني» مشهور است. كلمه خاني نشان مي‌دهد كه فقط براي اراضي خان استفاده مي‌شده است.
منبع آب كشاورزي نيز در اين زمان همان رودخانه زاينده‌رود است با اين تفاوت كه سيستم انتقال آب تغيير پيدا كرده است. اكنون آب مورد نياز كشاورزي از طريق كانالهای جدید به مزارع منتقل مي‌شود كه بزرگنرين آنها با آبدهي 770 ليتر در ثانيه بخش اعظم آب قهدريجان را تامين مي‌نمايد.
اين آب در تمام ماه‌هاي سال به جز دي و بهمن در دسترس كشاورزان است، اما در دو ماه مذكور آب كلاً قطع مي‌گردد.
علاوه براين، چندين چاه عميق، نيمه عميق و سطحي نيز در تامين آب زراعي مشاركت دارند. كه تعداد آنها نيز در چند سال اخير به خاطر كم شدن آب زاينده‌ورد و بوجود آمدن سد اين رودخانه رو به افزايش گذاشته است.
.