اصفهان / فلاورجان / قهدریجان
ورزش های رزمی از سال ها قبل در قهدریجان رونق داشت از جمله این ورزش ها کاراته ، تکواندو ، کونگ فو و ...
ورزش رزمی کونگ فو:
تعدادی از ورزشکاران گذشته این رشته ورزشی در قهدریجان
در سال 1362 ورزش رزمی کونگ فو به مربیگری استاد کمال سلیمان زاده در یکی از بنگاه های شهر به صورت مخفی بر پا شد(چون ورزش کونگ فو در آن زمان ممنوع بود)، ورزشکاران این رشته برای تبلیغات، جذب هنرجویان بیشتر وآموزش آنها آزاد نبودند ولی با این همه ، افراد زیادی به سمت این ورزش رو آوردند. در آن زمان این رشته رزمی به علت نبودن هیچ نوع امکاناتی، مربی خود را از دست داد ولی ارشد کلاس(فردی که در کلاس سابقه بیشتری داشت) کلاس را یکی دو سال بعد از رفتن مربی اداره کرد.
در سال 76 دوباره ورزش کونگ فو توسط آقای دکتر شفیعی در شهر بر پا شد که در زیر زمین خانه ها کار می شد زیرا در آن زمان نیز این ورزش ممنوع بود و رسمیتی در کشور نداشت .
مبارزات به صورت آزاد و بدون وسایل محافظتی زیر نظر استاد انجام می شد . با رفتن مربی، این کلاس ورزشی نیز از منحل شد ولی ورزشکاران آن از جمله شعبان مشهدی، حسن اسماعیل زاده ، صفر علی جمالی، محسن رحمانی و... دنبال این ورزش را گرفتند و دوباره استاد کمال سلیمان زاده را به شهر قهدریجان آوردند. در سال 1378 ورزش رزمی کونگ فو آزاد گردید و در همه جای کشور به صورت رسمی کار خود را آغاز کرد. کلاس در آن زمان در ورزشگاه شهید فانی قهدریجان واقع در خیابان گلستان شهدا تشکیل می گردید، در آن کلاس افراد بسیاری ثبت نام کردند. لباس ورزشکاران این کلاس همگی به رنگ قرمز بود که توسط خود استاد تهیه می شد و در اختیار ورزشکاران قرار می گرفت.
درابتدا فرم های پایه سبک چانگ فا در این کلاس کار شد، که سبک فوق ذکر را چانگ چوان می خوا نند. بعد از گذشت زمان و مسلط شدن هنرجویان رزمی به سه فرم پایه فرم اصلی، چانگ چوان قدیم و نان چوان شروع شد .
درآن زمان بدن سازی در کلاس به صورت خیلی محکم و عالی کارشد به نحوی که قوای هنرجویان به قدری زیاد شده بود که بدنشان در مقابل ضربه های محکم نیز تحمل زیادی پیدا کرده بود کار می شد. ارشد این کلاس آقای صفر علی جمالی و شعبان مشهدی بودند. در کل، کلاس خیلی خوبی بود ولی متاسفانه به دلیل پشتکار نداشتن استاد بطوریکه در ماه فقط یکبار در کلاس حضور پیدا می کرد، کلاس تعطیل شد .
لازم به ذکر است که در زمان استاد کمال همه بچه ها دارای کارت بیمه از تربیت بدنی بودند و در مسابقاتی که توسط خود استاد برنامه ریزی می شد شرکت می کردند.
در مسابقاتی که در سال 79 در فولادشهر برگزار گردید مقاماتی توسط ورزشکاران شهر کسب گردید که به شرح زیر می باشد: (مسابقات در بخش سان شو یا مبارزه بود.)
بعد از منحل شدن کلاس تمامی ورزشکاران این کلاس از این ورزش زده شدند اما سه نفر از آنها با هم دست همکاری دادند و شخصاً این ورزش را در خانه ادامه داده تا بدنهایشان از آمادگی نیافتد و در این مدت به دنبال یک مربی خوب و عالی بودند . بعد از مدت یکسال از برپایی کلاسی کنگ فوتوآ در شهر مطلع شدند که این کلاس به مربیگری آقای اصلانی اداره می شد، ولی به دلیل هماهنگ نبودن این سبک از ورزش رزمی، 4 ماه بیشتر دوام نیاورد . البته این در حالی بود که استقبال خوبی از آن شده بود. بعد از فرو پاشی این کلاس همان سه نفر از آقایان یعنی اصغر معینی، علی هادیان و محسن هادیان به مدت یک ماه بعد از فرو پاشی، آقای محمدرضا خسروی را برای رشته رزمی ووشو که خود سبکی در ورزش کنگ فو بود، انتخاب کردند که وی سبک نان چوان ( دست جنوبی ) را کار می کرد . این کلاس در فرهنگ سرا برگزارمی شد و در ماه رمضان به مدرسه میثم انتقال می یافت . یک سال بعد در ماه رمضان در مدرسه میثم که بچه ها از نحوه آموزش دادن مربی ذکر شده خسته شده بودند و به هیچ مسابقه ای نرفته بودند، عذر مربی را خواستار شدند که با یک برنامه ریزی از مربی ( آقای خسروی ) جداشدند. لازم به ذکر است که ایشان یک ماه آخر را کمتر به کلاس می آمدند. افراد نامبرده بسیار جدی فعالیت در این رشته را ادامه دادند که باعث شد، شورای شهر و شهرداری و حتی نماینده مجلس ( آقای حبیب الله اسماعیل زاده ) به آنها کمک نمایند. پس از اتمام تمامی این جریانها آنها آفای علی هدایت را در تاریخ 1/11/82 را برای مربیگری ووشو آوردند. که البته آوردن این مربی سه ماه زحمت این افراد را درپی داشت، زیرا با تمام وجود به هر جا سر می زدند تا یک مربی ایده آل پیدا کنند . آنها بر سر کلاسهای تشکیل شده در کلیشاد ، فلاورجان ، درچه ، اصفهان ، نجف آباد و... می رفتند و با مربی مصاحبه می نمودند تا به نتیجه خوبی دست یافته و آقای علی هدایت را برای مربیگری این رشته انتخاب کرده و به قهدریجان (جای آقای خسروی) آوردند.
از چپ به راست : علی هادیان ، استاد علی هدایت، اصغر معینی
در آن زمان کلاس اصلاً وسایل حفاظتی به جز چند جفت دستکش و... نداشت. استاد هدایت در حدود 30 متر تشک ( تاتامی ) برای این کلاس از کلاس دیگری به فرهنگ سرا آوردند. کلاس کلاً تغییر و تحول دیگری پیدا کرد وحرکات آکروبات و پرشی که در کلاس های قبل یا اصلاً کار نشد و یا کم کارمی شد در آن کلاس در همه جلسات به صورت مداوم کار شد .
استاد هدایت همه جلسات را به سر کلاس می آمدند و خیلی خوب کار می کردند . سبک کار کردن ایشان چاچوان بود اما در اصل همه فرم های استاندارد را کار می کردند. اول کار مجدداً از پایه شروع کرده تا به فرمهای اصلی رسیدند . در فرهنگ سرا در عین حالی که استقبال خوبی شده بود ولی بعضی از والدین شاکی بودند که راه برای فرزندانمان بسیار دور است و کلاس را به شهر منتقل کنید به همین دلیل کلاس از آنجا تعطیل گردید و به باشگاه ورزش ذوالفقار که واقع در خیابان اصلی شهر نرسیده به فلکه شهرداری بود انتقال یافت. در آن زمان تعداد اعضای کلاس زیاد شده بود و باید در سنین مختلف کار می کردند چون حرکات برای بزرگسلان و نوجوانان و جوانان خیلی با هم تفاوت دارد .
لازم به ذکر است که در همان سال، سالن ورزشی وزنه برداری هم در دست ساخت بود و با پی گیری رئیس تربیت بدنی شهر قهدریجان آقای درویشی که واقعاً در همه زمینه ها یاری گر این رشته ورزشی بودند(به گفته خود افراد کلاس) سالن ورزشی ساخته و افتتاح گردید بعد از حدود 5 ماه کلاس احتیاج به تشک بیشتری داشت و چون سالن ورزشی وزنه برداری دارای کف پوش نبود و احتمال صدمه دیدن بچه ها زیاد بود با همکاری استاد هدایت و شاگردانش،برنامه ریزی یک همایش انجام شد که در سالن شهید فانی شهر برگزار گردید. در آن روز از آقایان حبیب الله اسماعیل زاده نماینده شهر و آقای مشرفی شهردار شهر و شورای شهر دعوت به عمل آمد . در آن همایش از آنها درخواست تشک برای کلاس به عمل آمد که 50 متر تشک توسط نماینده مجلس به آنها اهداء گردید. بعد از اتمام کار، آقای اسماعیل زاده سخنانی درباره جوانان شهر و ورزش شهر ایراد نموده و آنان را به امر ورزش رزمی تشویق کردند.
از طرف هیئت ووشو خبر رسید که در تیر ماه سال 83 مسابقات سان شو وتاسو برگزار می گردد .همه بچه ها حالا دیگر بیشتر کار می کردند و خود را برای مسابقات آماده می کردند .
این مسابقات که در سطح استانی و در روز پنج شنبه و جمعه 28و29 تیر ماه 83 برگزار گردید یک مقام سومی در بخش سان شو توسط آقای اصغر معینی و سه مقام در بخش تالو ( فرم ) توسط آقای سعید هدایت (پسر استاد علی هدایت) را به همراه داشت.
مسابقات نیمه دوم هم در حال فرارسیدن بود تقریباً مشکل سالن نداشتیم چون بچه های زیر 18 سال در باشگاه ورزشی ذوالفقار که در سطح شهر بود مشغول به کار بودند و بزرگسالان هم در تالار وزرنه برداری سرداران شهید قهدریجان این دوره شرکت کننده بیشتری داشتیم هم در بخش تالووهم در بخش سان شو چون از شهرداری وسیله های مبارزه را گرفته بودیم قرار شد این بار تیم را به نام شهرداری شهید قهدریجان به مسابقات راهی کنیم . در مسابقات 54 تیم از همه شهرستانها شرکت کرده بودند که تیم شهرداری قهدریجان مفتخر به مقام 4 چهارمی در سطح استان اصفهان گردید.
مقامات تیم :
و چند مدال دیگر که دو بخش سان شو دریافت شد.
برخی از بچه ها به علت صدمه دیدن از جمله آقای معینی نتوانست اصلاً در مسابقات نه در بخش تالو ونه در بخش سان شو شرکت کنند.
بعد از مسابقات دهه فجر سال 83 مسابقات در تیر ماه سال 84 برگزار گردید که فقط سبک چاچوان ووشو بود در این مسابقات :
این مسابقات انتخابی استان اصفهان بود تا در مسابقات کشوری که در آبان ماه 84 برگزار گردید آماده تر شوند .
کسب مقام دومی و سومی در بخش تالو توسط آقای سعید هدایت و مقام دومی تالو توسط آقای معینی و مقام چهارمی تالو توسط آقای محسن هادیان باعث افتخار کلاس قهدریجان گردید .
ورزش رزمی تکواندو:
اولین کلاس تکواندو در قهدریجان، در تابستان 64 با یاری بسیج و جوانان پر شور شهر در حسینه بازار تشکیل شد هسته اولیه و اصلی کلاس عبارت بودند از عباس هادیان، علی حشمت، عباسعلی صافی، حمیدرضا کریمی و سید مجتبی موسوی با مربیگری آقای منصور علی رحیمی. این کلاس تا سال 75 ادامه داشت ولی متاسفانه با کناره گیری افراد فوق الذکر از ورزش رزمی تکواندو آهسته آهسته این ورزش رو به فراموشی سپرده شد .
عباس هادیان تا کمربند قرمز، علی حشمت تا کمر بند آبی، عباسعلی صافی کمربند مشکی دان 2 و حکم مربیگری درجه 3، حمید رضا کریمی کمربند مشکی، سید مجتبی موسوی کمربند مشکی حاصل این کلاس در آن زمان بود. کلاس ها با استقبال عمومی خوبی روبرو شد ودر این مدت تعداد زیادی از جوانان شهر در این ورزش مشغول فعالیت بودند که بسیاری از آن ها به مرور ورزش را ترک کردند و(سه نفر) به درجات ذکر شده رسیدند و خود دوره های مختلفی را جهت استفاده جوانان و نوجوانان مهیا ساختند .
حاصل آن تشکیل کلاسی در سالن گلزار شهدای شهر قهدریجان بود که یک نفر مربی بنام جلیل غفوری را تربیت کرد. در سال 82 یک کلاس زیر نظر آقای قاسمی ( از فلاورجان) در فرهنگسرای قهدریجان تشکیل شد ولی به مرور زمان با مشکلات زیادی روبرو شد از جمله عدم همکاری مسئولین مربوطه و عدم استقبال عمومی و مشغله های زندگی شخصی افراد، که موجب ترک ورزش رزمی از ناحیه این افراد قدیمی و فروپاشی کلاسهای تشکیل یافته شد.
در کل مشکل اصلی کلاسهای رزمی در شهر قهدریجان در یک کلام عدم برنامه ریزی صحیح از جانب مسئولین ورزشی شهرستان می باشد که گویی با سیاستی برنامه ریزی شده جلوی پیشرفت این استعدادهای نهفته شهر گرفته می شود. نمونه ای از آن خبر نکردن افراد رزمی برای مسابقات می باشد و بعضاً مسابقات پیش از اجرا گزینشی می باشد.
ورزش رزمی کاراته:
در سال 1359 ورزش رزمی کاراته در پایگاه بسیج شهر قهدریجان شروع به فعالیت کرد که در حدود 5 سال این ورزش ادامه پیدا کرد ولی به علت بومی نبودن مربی و پشت کار نداشتن هنرجویان این رشته، در اختیار قرار ندادن تکنیک از سوی مربیان و... هیچ یک از ورزشکاران نتوانستند حکم مربیگری دریافت نمایند. که به علت های فوق الذکر کلاس کاراته ادامه نیافت.
.